افتضاحیه جای افتتاحیه

گروه ورزشی تیترکوتاه - مهدی محمدی: لیگ به ظاهر حرفه‌ای بیست و سوم روز گذشته استارت خورد، آن هم با بدترین وضعیت ممکن؛ بیشتر از آنکه تصاویر بازی پرسپولیس و آلومینیوم مورد توجه قرار بگیرد.

همه در حال صحبت درباره وضعیت ورزشگاه آزادی هستند و از خود می‌پرسند چطور ممکن است کشورهای همسایه ما در فاصله‌ای کوتاه ورزشگاه جدید بسازند و اینجا مسئولان مدام برای نوسازی ورزشگاه آزادی بودجه بگیرند و بعد از مدتی طولانی هنوز ورزشگاه آماده نشود!

عجیب است که مسئولان و تصمیم‌گیران می‌بینند که چطور دیگر کشورها با استفاده از فوتبال و تبلیغات بین‌المللی در حال کسب اعتبار هستند اما همچنان فاجعه پشت فاجعه برای فوتبال ایران رقم می‌زنند و نگرانی بابت تبعات بین‌المللی آن هم ندارند.

همین چند سال پیش بود که قطری‌ها تصمیم گرفتند با هزینه کردن در فوتبال ابتدا پای سوپراستارها را به لیگ خود باز کنند تا میزبانی جام جهانی را بگیرند و نام خود را در سطح جهان پرآوازه کنند. در این پروژه برای کسی عجیب نبود که بزرگانی مثل ژاوی به لیگ ستارگان بروند.

عربستان که به خاطر اتفاقاتی مثل قتل خاشقچی تا حد زیادی در سطج بین‌المللی بی‌اعتبار شده بود، با سرمایه‌گذاری در فوتبال و باز کردن پای بزرگترین ستاره‌های فوتبال به لیگ کشورش از رونالدو و بنزما گرفته تا مانه و محرز و کانته تمام توجهات را به سمت خود جلب کردند و تنها هدف‌شان هم گرفتن میزبانی جام جهانی نیست و با رونق بحث گردشگری و تبلیغات و نشان دادن چهره مثبت از عربستان، می‌توانند به زودی خود را بی نیاز از فروش نفت کنند.

دیگر کشورهای همسایه هم بیکار ننشسته اند، اماراتی‌ها با بهترین ورزشگاه‌ها و امکانات می‌توانند بازیکنانی مثل اینیستا را به لیگ خود ببرند و اینجا در لیگ خودمان مدام قوانینی وضع می‌شود که حتی دیگر نتوان بازیکنانی درجه دو مثل لوکادیا و مامه تیام را جذب کرد و تیم ها را موظف می‌کنند با خارجی‌ها به ریال قرارداد ببندند!

 در شرایطی که النصر عربستان با رونالدو و مانه باید در پلی آف لیگ قهرمانان به میدان برود، استقلال ایران به خاطر مشکل مالی و نپرداختن بدهی به مربی سابقش مجوز حضور در لیگ قهرمانان را کسب نمی‌کند و تیم‌هایی که مجوز گرفته‌اند هم فعلا ورزشگاه مناسب و آبرومندی برای معرفی به کنفدراسیون فوتبال آسیا ندارند.

در این بین واکنش مسئولان در قبال انتقادها هم مثل لیگ مان غیرحرفه‌ای است. بازیکنی ملی مثل بیرانوند به وضع موجود انتقاد می‌کند و احضار می‌شود تا بقیه هوس اعتراض نکنند. البته که عجیب هم نیست. فدراسیونی که این تصمیمات را می‌گیرد، رئیسش همانی است که فاجعه ویلموتس را رقم زد و جای اینکه مواخذه و حتی محاکمه شود، دوباره برای شرکت در انتخابات فدراسیون فوتبال تایید صلاحیت شد و صندلی‌اش را پس گرفت!

با فوتبالی مواجهیم که نه ورزشگاه مدرن دارد، نه بازیکنان خارجی شناخته شده در سطح جهان و نه حتی VAR. وضعیت ورزشگاه آزادی در افتتاحیه لیگ بیست و سوم تصویری کاملا بدون روتوش از وضعیت فوتبال ایران در قیاس با کشورهای همسایه - و نه کشورهای پیشرفته اروپایی - است. یک افتضاح کامل!