«رویدادی ورزشی است که در آن با گذشت از نتیجه مسابقه، برای آمادهسازی یک بازیکن یا تیمهای ورزشی برگزار میشود و اثری بر ردهبندی بازیکن یا تیم ندارد یا بسیار کم است و کیفیت بازی، بیش از نتیجه اهمیت دارد». این تعریفی است که از بازی دوستانه ارائه میشود. تعریفی که در آن مشخص شده است نه نتیجه بازی اهمیت دارد و نه ملاکی برای ارزیابی یک تیم است و مربیان حتی با گذشتن از نتیجه مسابقه به دنبال دستیابی به اهداف خود هستند. با اینحال نمیتوان اتفاقات یک بازی دوستانه را کاملا جدا از کیفیت واقعی یک تیم دانست. پرسپولیس فصل گذشته که با کلینشیت قهر کرده بود حتی در بازیهای دوستانه هم نمیتوانست دروازهاش را بسته نگه دارد. پیروز شدن این تیم حتی در بازیهای دوستانه هم یا انجام نمیشد و یا بسیار سخت صورت میگرفت. این بازیها فارغ از نتیجهشان نمایی کلی از وضعیت پرسپولیس در لیگ برتر را بیان میکردند. به همین دلیل است که مروری بر بازیهای پیش فصل دو تیم سرخابی پایتخت شاید تا حدودی بتواند کنجکاوی هواداران را در مورد اتفاقات پیش رو در فصل جدید برطرف کند.
پرسپولیس طوفانی
پرسپولیس به دلیل لغو اردوی خارجی، در مقابل حریفان تدارکاتیاش تیمهای نامآشنای لیگ برتری و دسته اولی به میدان رفت. نامهایی که شاید سختی و کیفیت بازیهای تدارکاتی شاگردان یحیی گلمحمدی را پایینتر از استقلال قرار داده است. با اینحال در این بازیها هم اولین چیزی که جلب نظر میکند اعدادی است که مقابل نام تیمهای حریف ثبت شده است. اعدادی که در کمتر از آنها میتوان صفر را پیدا کرد. پرسپولیس در ۷ بازی تدارکاتی فقط در ۲ بازی گل نخورد و در کل ۸بار دروازهاش باز شد. در این بازیها حتی با حضور ترکیب اصلی دروازه این تیم باز شد و در بیشتر بازیها هم بیش از یک گل دریافت کرد. از آن سو با وجود اینکه به نظر میرسد جذب نشدن مهاجم بزرگترین مشکل پرسپولیس در فصل پیش رو خواهد بود اما این تیم مانند فصل گذشته توانست گلهای زیادی بزند و به غیر از بازی آخر که ترکیب ذخیره این تیم مقابل خیبر قرار گرفت در تمام بازیها آنها موفق به گل زدن شدند. البته براساس شنیدهها پرسپولیس موقعیتهای زیادی ایجاد کرده که به دلیل نداشتن مهاجم از دست رفته است اما در کل این تیم با همین شرایط توانسته حتی به سختی گلیم خود را در فاز هجومی از آب بیرون بکشد اما در فاز دفاعی، شرایط این تیم با وجود خریدهای جدید چنگی به دل نمیزند.
استقلال دستنیافتنی
در استقلال دقیقا شرایط برعکس است. تیمی که در خط حمله به انبار مهاجمان تبدیل شده است همانند فصل گذشته نقطه قوتش در خط دفاع است. مهاجمان بزرگ و کوچک استقلال در بازیهای تدارکاتی دیده نشدند و این امیرعلی صادقی جوان بود که جور خط حمله گرانقیمت و باتجربه تیمش را کشید. در لیست استقلال برخلاف پرسپولیس در اعداد مقابل نام حریفان صفرهای زیادی دیده میشود و این تیم در ۶ بازی فقط ۳ گل دریافت کرده است. این در حالی است که ۴ حریف استقلال از تیمهای خارجی بودند. از آن سو اما فقط ارسلان مطهری به عنوان مهاجم تخصصی توانسته یک گل بزند و دیگر مهاجمان این تیم گل نزدند تا آمار ۸ گل زده و تقریبا نصف تعداد گلهای پرسپولیس که ۱۵ گل بوده را ثبت کنند.
این آمار با توجه به بازی دوستانه بودن نمیتواند مبنای تحلیلی قرار بگیرند اما شاید نشانی از وضعیت دفاعی و هجومی دو تیم تا قبل از اولین بازی رسمی لیگ داشته باشد.
