کیانی در گفت‌وگو با تیترکوتاه: اتفاقات توکیو همانجا برایم تمام شد
طلای جهان؟ هدف من مدال المپیک است
ناهید کیانی معتقد است طلای جهان هدف اصلی‌اش نیست و به ادامه‌ی مسیر خیره شده چرا که از راه سختی که در پیش گرفته، مدال المپیک می‌خواهد.
گروه ورزشی تیترکوتاه - نسیم شیرازی: ناهید کیانی طلای جهانی گرفت تا دختر تاریخساز تکواندو ایران لقب بگیرد آن هم در شرایطی که او از المپیک توکیو تا الان مسیر پرفراز و نشیبی را برای ایستادن روی سکو اول جهان طی کرد. مسیری سخت که همان لحظه شادی قهرمان شدن انگار به تمامش می‌ارزید. گفت‌وگوی تیترکوتاه با ناهید کیانی قهرمان تکواندو ایران را در ادامه خواهید خواند.
طلای جهان را بعد از گذراندن یک المپیک سخت و فشارهای زیاد به‌دست آوردی، از این تاریخ سازی بگو.
این تاریخ سازی حال هممون رو خوب کرد و مطمئنم این موفقیت‌ها قرار نیست همین‌جا تمام شود و هم برای من و هم دیگر ورزشکاران این رشته ادامه خواهد داشت. مطمئنم همیشه بعد از یک تاریخ سازی و مدالی که بالاخره کسب می‌شود برای بقیه هم انگیزه‌ای می‌شود و مدال را دور از دسترس نمی‌بینند. حتی با این مدال استعدادهای جدید وارد این رشته شده و تبدیل به ستاره‌های آینده تکواندو ایران خواهند شد و وقتی به این بخش ماجرا فکر می‌کنم حالم خوب و خوشحال از این اتفاق می‌شوم.
در گرندپری نقره گرفتی ولی قبلا حریف انگلیسی‌ات را شکست داده بودی، این‌بار چه‌پیش آمد؟
حریف انگلیسی‌ام را قبلا در گرندپری پاریس شکست داده بودم اما این‌بار این اتفاق افتاد. ضمن این‌که من در مسابقات آسیایی روز آخر مسابقه داشتم و هر ۵ بازی را انجام داده بودم و از این طرف در رقابت‌های گرند پری روز اول مسابقه داشتم که تایم ریکاوری‌ام خیلی کم بود. چند آسیب خیلی جدی هم داشتم که واقعا طی بازی اذیتم می‌کرد ولی خب خداراشکر از عملکرد خودم با وجود این موارد راضی بودم. من در این مسابقات دارنده‌ی نقره المپیک، دارنده‌ی طلای آسیا و نامداران وزن منفی ۵۷ را شکست دادم که با توجه به این‌که در رقابت‌های قهرمانی جهان هم کاهش وزن داشتم یک مقدار این ریکاوری و پرکردن وزنم برایم کار سختی بود ولی خب توانستم از پسش بربیایم و کاملا از خودم راضی هستم.
گفته بودی از طلای آسیا غول نسازید، حالا چطور، طلای جهان هم غول نیست؟
هدف اصلی من المپیک است و همه‌ی مدال‌هایی که می‌گیرم مسیری است که به مدال المپیک نزدیک شوم، الان تقریبا یک قدمی المپیک قرار دارم و هدف اصلی‌ام همان هدف اولم است. بقیه‌ی مدال‌ها مسیری برای رسیدن به آن مدال است. تمام تلاشم این است که بتوانم تا المپیک این آمادگی‌ام را حفظ کنم و روز‌به‌روز بهتر شوم و در المپیک نمایش ویژه‌ای داشته باشم.
دلخور از المپیک توکیو برای المپیک پاریس می‌جنگی، فکر می‌کنی پاریس می‌تواند فشار و ناراحتی که توکیو برایت باقی گذاشت را کمرنگ یا حتی از بین ببرد؟
المپیک توکیو همان موقع بعد از مسابقات برای من تمام شد و اگر قرار بود در اتفاقات توکیو بمانم هیچ‌کدام از این موفقیت‌ها را نمی‌توانستم به‌دست بیاورم. شاید یک مقدار رها شدن از آن شرایط و دوباره شروع کردن سخت بود ولی دوباره انجامش دادم.
برای اولین بار در تاریخ تکواندو احتمالا می‌توانی از طریق رنک سیستم به المپیک بروی، منتظر ارتقای جایگاه رنکت باشیم؟
چیزی در حال حاضر قطعی نیست و تا المپیک یک سال و چند ماه باقی مانده است و هرآن ممکن است اتفاقات جدیدی بیفتد. من طی یک هفته تا ده روز توانستم از رنکینگ ۱۵ به رنکینگ سه و ۴ بیایم و همه چیز متغیر است ولی تمام تلاش من ارتقای رنکینگ و حفظ آن است چرا که همه‌ی ورزشکاران مسابقات مختلفی می‌روند و امتیازات جدید می‌گیرند. ولی با توجه به این‌که ۴۰ امتیاز تورنمتم را پر نکرده‌ام امیدوارم بتوانم این امتیاز را بگیرم. ضمن این‌که مسابقات گرندپری، بازی‌های آسیایی و مسابقات دانشجویی را در پیش دارم که تمام تلاشم را برای بیرون کشیدن امتیاز از آن رقابت‌ها هم خواهم کرد.
مسابقه‌ی بعدی کجاست و آیا تمریناتت برای آن شروع شده؟
مسابقه‌ی بعدی رقابت‌های دانشجویان جهان است که تمرینات‌مان حدود یک هفته‌ی دیگر در فدراسیون برگزار می‌شود.
از نظر روحی که با تلاش خودت شارژ هستی، از نظر جسمی آسیب دیدگی داری که بخواهی به دنبال بهبودش باشی؟
بعد از رقابت‌های قهرمانی جهان در بازی با حریف مجارستانی کمرم آسیب جدید دید که الان یک مقدار درگیر آن هستم و همین آسیب در رقابت‌های گرندپری هم خیلی اذیتم کرد. آسیب‌دیدگی های مچ و زانو هم که هست اما روی بهتر شدنش کار می‌کنم و امیدوارم با یک قوای خوب آمادگی جسمانی وارد اردوی جدیدمان شوم.
کادر فنی چقدر کنار دختران‌مان در این افتخار آفرینی بودند؟
هیچ موفقیتی بدون حمایت کادر فنی اتفاق نمی‌افتد و من جا دارد که همین‌جا از کادر فنی تشکر کنم که ما را حمایت کردند و شبانه‌روز کنارمان بودند و برای ما شرایطی مهیا کردند که به آن خودباوری برای رسیدن در بلندترین سکوی جهان برسم.
به لژیونر شدن فکر می‌کنی؟
فکر می‌کنم ایران تنها کشوری است که لیگ برتر دارد و کشورهای دیگر لیگی ندارند که بخواهم لژیونر شوم.
دغدغه و چالش‌های دختر المپیکی‌مان تا المپیک چه مواردی است و انتظارت از مسئولان چیست؟
حمایت مسئولان فقط باید یک حمایت کلی باشد، یعنی در طول مسیرم به المپیک ما را حمایت کنند نه فقط بعد از یک مدال و یک موفقیت این حمایت باشد. در طول مسیر المپیک حمایت‌شان را نیاز داریم و مطمئنم با حمایت‌های‌شان اتفاق بهتری می‌افتد و می‌توانند به روحیه ما کمک کنند.
ناگفته‌هایت از مسابقات جهانی و گرندپری چه در مسیر و چه در طول مسابقه، چیست؟
از همه‌ی عزیزانی که حتی یک سرسوزن از من حمایت کردند ممنونم، از حمایت‌های شبانه روزی رفیق و همراه همیشگی‌ام و خانواده‌ام خیلی ممنونم و امیدوارم توانسته باشم گوشه‌ای از زحمات‌شان را جبران کنم.
به نظرت چه کاری می‌شود انجام داد تا استعدادهایی مانند خودت از تمام کشور دیده شوند و بتوانند آینده‌ی تکواندو را بسازند؟
بعد از این‌که یک مدال یا اتفاق خوبی برای به‌خصوص دختران می‌افتد بچه‌ها تمایل به شروع این رشته می‌کنند، اگر کسی می‌خواهد این رشته را حرفه‌ای شروع کند اگر تحمل دردها، سختی‌ها و دوری از خانواده را دارد این راه برایش هموار است که شانسش را در این مسیر امتحان کند ولی اگر شخصیتی دارند که خود والدین و یا فرزند نمی‌تواند شرایط سخت و درد را تحمل کند این مسیر پر از درد و دوری از خانواده و تحمل شرایط سخت برای رسیدن به آن لحظه‌ی لذت‌بخش است و اگر چنین اراده‌ای هست این مسیر را شروع کنند وگرنه مسیر دیگری برای زندگی‌شان شروع کنند.
حرف پایانی تو برای این گفت‌وگو؟
از همه‌ی مردم و آن‌هایی که برایم دعا کردند و انرژی خوب برایم فرستادند ممنونم و امیدوارم بتوانم این مسیر را در اوج ادامه دهم و لبخند را روی لب هموطنان عزیزم بیاورم.
نظر شما