رهبر انقلاب خیال مردم را بابت خانه دار شدن راحت کرد

مسکن متری صد میلیون تومن شده و اگر من صد سال کار کنم نمیتونم یک آپارتمان صد متری بخرم

باتمنای عاجزانه از رهبر فرزانه امید بینوایان واحدی را که فرزندم دوازده سال پیش خریداری کرده وبا فروش طلای عروسیش پولش راداده نامرد روزگار به دونفر فروخته ما نفر اولیم دوازده ساله توپله های دادگاه پیر شدم دستور فرمایند به پرونده فوری رسیدگی و حق را به حقدار بدهند

اقا خونه رو دستور ارزانیشو بدهید گرایه‌خونه ما بدبخت بیچاره ها شوهر من بازنشسته ارتش است الانم فوت کرده من مستمری بگیر حقوقشو میدم کرایه خونه خونه ۶۵ متری بدون امکانات چی بخورم ومحتاج کی باشم پسرم هم با دوتا بچه هم با ۱۹ تومن خانه۶۵متری نون نداره بخوره دخترام هم وامسال من دستوری بدهید از طرف وزارت دفاع بهمون خونه بدن و کرایه خونمونو بگیرن قسط با وام

باسلام به مسولین همش الکی این قول ها ما کارکنان تاعمر داریم صاحب خونه نمیشیم ماکارمی کنیم شما پول دار ها عشق میکنید نقطه سرخط

انشاالله همه آحاد جامعه سرپناهی داشته باشند.

زمین و مسکن یک راه حل دارد ان هم ریزش ابر حباب قیمتیش است تمام‌

مدت ۱۰ سال است بانک رفاه غیر قانونی منزل مسکونی بنده را تصاحب وخانواده بنده رادربدر کرد مدت خانواده بنده آواره هستند وکسی هم جواب نمی دهد

اگر دولت بتونه مشکل اجاره مسکن را حل یا حداقل آسان بکنه برای من قشر ضعیف بزرگترین کار را انجام داده است ما اصلاً به فکر خانه دار شدن نیستیم ما تو جور کردن کرایه خانه هم موندیم

عمرمون تمام شد صاحب خانه نشدیم

بلانسبت من ایثارگر جانباز ۸ سال دفاع مقدس هستم چهارفرزند دارم تا از فرزندانم بدون شغل دائمی هستند امنیت شغلی با وجود اتباع افغانی شغلی وجود ندارد و یکی از آنها اصلا بیمه ندارد و کار فرمای آن از بیمه کردنش خودداری می کند و در حاشیه شهرتهران زندگی می کنند .برای اجاره خانه شان هم پول ندارند خلاصه با رنج و سختی دست به گریبان هستند و حالا در حکومت اسلامی بعضی از مسئولان و فرزندانشان در کاخ زندگی می کنند و فرزندان امثال من جانباز حتی یک آلونک ۳در ۴ هم ندارند که تعلق به خودشان داشته باشد. مسئولان دم از اجرای عدالت و سیره ی حضرت امام علی(ع)می زنند واقعا شرم آور است قرآن بالای سر نی برند و با صوت می خوانند .به فکر فرزندان من و امثال من باشید که از جان و مال و جوانی خود گذشتیم و با دشمن مبارزه کردیم و حالا روزگار فرزندان مان این است که آواره ی حاشیه شهر تهران باشندو افغانستانی ها از ما بهتر زندگی می کنند در ایران .این چه حکومت جمهوری اسلامی است که برای ملت حود کاری انجام نمی دهد؟وقتی که فرزندان من خانه ندارم چرا افغانستانی هم کار دارد و هم خانه چرا فرزندم امنیت شغلی ندارد ؟جمع کنید این افاغنه ها را از ایران تامردم دست بکار نشده اند .مسئولان بیایند برای فرزندان امثال من جانباز شغل ایجاد کنند خانه با تسهیلات بسازند تا کی این همه بی عدالتی در جامعه؟

اینقدر ساده لوح بودم که فکر میکردم دولت کمکی بما می‌کنه.بخدا با اینکه کار افتاده ام دو تا فرزند و مستاجر هستم تحت حمایت بهزیستی هستم به قرآن قسم تا باحال یک بار نشده به مشکلم توجه کنند.سه ساله هر چند ماه خونه باید عوض کنم چون نمیتونم اجاره بدم الآنم مسکن ملی میگن.سازمان بهزیستی برای مددجو ها سهمیه مسکن ملی داره ولی بهزیستی یزد مثل همیشه فقط شعار میدن که کمک به مددجو هدف ماست به خدا صدها بار رفتم فقط دست بسرم کردن و فرستادم این اتاق و اون اتاق هر کدوم هم ی حرفی .بخدا این بی توجهی یجور فشار و ناامیدی برای امثال منه که مطمئنم خیلی ها این مشکلات دارن و هیچ نهادی کمک نمیکنه

مطمئنم خیلی‌ها همین زندگی و خانه بدوشی شش ماه یکبار خونه پیدا کردن که ارزونتر از قبل باشه تا بتونه پول اجاره بده .ای کاش آقا فقط یک ساعت از نزدیک میدیدن اون موقع واقعیت میدیدن و می‌فهمیدم حتی سازمان بهزیستی که تحت حمایتش هستم کوچیکترین کاری برای نکرده و نمیکنه.خدا بداد مستأجران برسه که هر روز صاحبخانه ها حریص‌تر و بی انصافتر میشن و حتی حاضرم خونه خالی باشه ولی ارزونتر به مستاجر داده نشه.