از تجهیزات دلاری تا سکوی سوم آسیا/کسب برنز پس از ۷ سال غیبت!

گروه ورزش تیترکوتاه – نسیم شیرازی: تیم ملی اینلاین هاکی زنان ایران با وجود جنگ دوازده روزه و تمرینات بسیار کم در بیستمین دوره قهرمانی آسیا روی سکو ایستادند و دست پر به خانه برگشتند. آن ها که شادی خاص شان بعد از پیروزی مقابل میزبان مسابقات یعنی کره جنوبی هم حسابی وایرال شد حالا امید تازه ای برای ورزش ایران محسوب می شوند، امیدی که اگر به آن توجه شود می تواند یکی از قطب های این رشته در آسیا محسوب شود، آن ها با کمترین امکانات و توجه ها فقط با اراده، خواستن و نیروی جوانی مدال برنز آسیا را از آن خود کردند و اگر توجه و حمایت از دختران قهرمان این رشته انجام شود می توان نام این رشته و ورزشکارانش را بارها روی سکوهای مسابقات مختلف شنید. «یگانه بهرامی» که چند ماه است از مصدومیت جدی اش رهایی یافته با بازی تاثیر گذارش در تیم ملی هاکی ایران تبدیل به یکی از چهره های ماندگار این مسابقات هم شد، او به همراه هم تیمی هایش کاری کرد که حالا کره جنوبی، ورزشکاران ایران را نه با رسوایی دو و میدانی کاران آقا بلکه با قدرت، انرژی و اراده ی دختران هاکی ایران به یاد بیاورد.

گفت و گوی تیتر کوتاه با «یگانه بهرامی» ۲۱ ساله، یکی از دختران قهرمان هاکی ایران را در ادامه خواهید خواند.

از خودت و مسیر رسیدنت به هاکی برای مخاطبان بگو تا بیشتر با یگانه آشنا شوند، چطور شد هاکی را انتخاب کردی؟

۱۰ سال است که هاکی بازی می کنم، از بچگی اسکیت را دوست داشتم و بعد از اینکه این رشته ورزشی را شروع کردم مرضیه شریفی مربی ام از استعداد بالایم در این رشته ورزشی گفت، آن زمان در اصفهان کسی نمی دانست هاکی چیست، تیمی وجود نداشت و این رشته بین مردم جا نیفتاده بود. من هم برای این که فعالیتی داشته باشم و ورزشی انجام بدهم وارد هاکی شدم و می توانم بگویم اصلا برای قهرمانی یا ورزش حرفه ای نبود. من آن زمان دومین شاگرد هاکی مربی ام بودم و بعد از این که چند ماه گذشت و شاگردان بیشتری به ما اضافه شدند توانستیم تیم تشکیل دهیم و در اولین دوره لیگ شرکت کنیم. از همان جا هاکی برای من شکل دیگری گرفت و آن هیجانی که در زمین و اولین مسابقه رسمی لیگ تجربه اش کردم باعث شد این رشته ورزشی را طور دیگری دوست داشته باشم. پیش از هاکی  رشته های ورزشی خیلی زیادی را امتحان کرده بودم و با تیم های مختلف ورزشی در مسابقات مختلفی چون والیبال، بسکتبال، هندبال، فوتبال، فوتسال و ... شرکت کرده بودم ولی هاکی رشته ای بود که من را به خودش جذب کرد، هیجانی که در این رشته تجربه کردم را در هیچ کدام از رشته های ورزشی که تا آن موقع امتحان کرده بودم تجربه نکردم.

هاکی در ایران تا همین چند سال پیش هم جا نیفتاده بود ولی حالا هاکی را ایرانی ها با دختران قهرمانش به یاد میاورند، این روزها را متصور بودی؟

همانطور که گفتید تا همین حدود ۵ سال پیش هم این رشته خیلی بین مردم جا نیفتاده بود و خیلی کم درباره هاکی می دانستند، همین هم مسیر را برای ما هاکی بازان خیلی سخت تر می کرد، ولی برای این که بتوانیم انگیزه خودمان را در این مسیر حفظ کنیم، تمرینات مان را ادامه دهیم و امیدوار باشیم باید این روزها را تصور می کردیم، در واقع تک تک مان باور داشتیم به این که بعد از این همه سختی، نادیده گرفتن ها و بی توجهی هایی که به ما می شد روزهای خیلی روشن و خوب در راه است و با باوری مطمئن روزهای خوش را تصور کردیم.

از سختی های این رشته برامون بگو، چه به دختران هاکی باز ایران در تمرینات و مسیر این رشته گذشت؟

هر مسیری سختی های خودش را دارد، شاید هاکی مسائلی را که بسیاری از رشته های دیگر درگیرش نبودند را هم در دل خودش داشت و آن تجهیزات است، چون وسایل و تجهیزات ما با قیمت دلار خریداری می شود و از کشورهای دیگر باید وارد کنیم که هزینه های سنگینی دارد و تا آن وسیله هم به دست ما برسد زمان بر است، پیستی که در آن تمرین می کنیم در معدود شهرهایی از کشورمان هست و ما برای تمرین هاکی نیاز به کف پوش مناسب پیست داریم و هرجایی نمی توانیم اسکیت مان را بپوشیم، چوب هاکی را استفاده کنیم و شوت بزنیم. از لحاظ امکانات نسبت به کشورهای دیگر خیلی عقب هستیم و امیدوارم روزی این فاصله امکاناتی ما با کشورهای دیگر جبران شود.

یک دوره مصدومیت سخت را هم پشت سر گذاشتی.

بله، مصدومیت جز ورزش حرفه ای است و من هم ۴ ماه پیش مصدومیت سختی را به خاطر شکستگی مچ پا پشت سرگذاشتم که حدود ۵ ماه هم نتوانستم هاکی بازی کنم ولی خداراشکر مصدومیتم برطرف شد و توانستم به تمریناتم برگردم تا برای این مسابقات در خدمت تیم باشم.

امسال بعد از ۷ سال که در این رقابت ها نمی توانست شرکت کند حضور پیدا کرد و توانستیم روی سکو برویم. سطح کیفی مسابقات از چیزی که ما متصور بودیم بالاتر بود و تیم ها آمادگی خیلی خوبی داشتند که در نهایت توانستیم با برتری نسبت به کشور چین، کره و هند مدال برنز را کسب کنیم و چین تایپه و ژاپن هم در واقع کشورهایی هستند که در این رشته ورزشی در آسیا حرف اول را می زنند و رقیبان قدر ما هستند و ما متاسفانه بازی را با شرایط سختی که داشتیم به رقیبان قدرتمند مان واگذار کردیم

از مسابقات کره جنوبی بیشتر بگو، با دو باخت مقابل ژاپن و چین تایپه برنز این مسابقات را به دست آوردید.

این رقابت ها بیستمین دوره مسابقات آسیایی بود که در اسکیت و زیر شاخه های این رشته مانند اینلاین هاکی برگزار می شد که تیم ملی کشورمان امسال بعد از ۷ سال که در این رقابت ها نمی توانست شرکت کند حضور پیدا کرد و توانستیم روی سکو برویم. سطح کیفی مسابقات از چیزی که ما متصور بودیم بالاتر بود و تیم ها آمادگی خیلی خوبی داشتند که در نهایت توانستیم با برتری نسبت به کشور چین، کره و هند مدال برنز را کسب کنیم و چین تایپه و ژاپن هم در واقع کشورهایی هستند که در این رشته ورزشی در آسیا حرف اول را می زنند و رقیبان قدر ما هستند و ما متاسفانه بازی را با شرایط سختی که داشتیم به رقیبان قدرتمند مان واگذار کردیم، به طور کلی سطح کیفی مسابقات خیلی بالا بود.

امکانات شما در مقابل دیگر کشورها به خصوص دو تیم اول چطور بود؟

از لحاظ امکانات نسبت به کشورهایی چون ژاپن، چین تایپه و سایر کشورها غیر از هند که در این مسابقات حضور داشتند در سطح پایین تری قرار داریم، تجهیزات و وسایل قدیمی تری داریم و خب برای بازی ها باید چرخ های اسکیت، بلبرینگ را عوض کنیم، هر بازیکن برای هر بازی حداقل دو استیک باید همراه داشته باشد ولی چون هر بازیکن خودش برای خرید این تجهیزات هزینه می کند یک مقدار هزینه اش سنگین است و ما نمی توانیم از پس آن بر بیاییم و به خاطر همین در زمینه تجهیزات در سطح پایین تری هستیم.

از میزبانی این مسابقات بگو، به کره جنوبی رفته بودی که همین امسال رسوایی دو و میدانی کاران را تجربه کرده بودند و نگاه شان به ورزشکاران ما شاید شرایط سختی ایجاد کرده باشد.

در این مورد نظری ندارم چون شرایط سختی را ایجاد نکرد و تاثیری برای ما نداشت.

حمایت فدراسیون و وزارت ورزش تا الان از شما چطور بوده است؟

تیم ملی اینلاین هاکی ۷ سال بود که در هیچ مسابقه برون مرزی شرکت نکرده بود و این اولین حضور ما بود که از فدراسیون برای کمک برای حضور در این مسابقات ممنونیم.

سه هفته در وضعیت جنگ، شرایط خوبی نداشتیم و در حقیقت تایم طلایی تمرین مان را برای اعزام به این مسابقات از دست دادیم، اردوهای مان نیز در این سه هفته برگزار نشد و ما تنها با ۹ جلسه تمرین تیم را به این مسابقات رساندیم

اردوهای آمادگی شما کجا و چطور برگزار می شود؟

اولین تست انتخابی تیم ملی در اسفند ماه ۱۴۰۳ برگزار شد و اردوهای مستمرمان از فروردین ماه همین امسال بود که در تهران برگزار شد. از تبریز، اصفهان، ورامین و قم بازیکن داریم که در اردوها حضور داشتند، هر چه به زمان برگزاری مسابقات نزدیک تر می شدیم تعداد اردوهای ما بیشتر می شد و فکر می کنم سه هفته آخر روزانه سه پارت تمرین داشتیم و مسابقات دوستانه با تیم های ملی رده های سنی مختلف برای مان برگزار می شد، شرایط خیلی خوبی در اردوها داشتیم. البته سه هفته در وضعیت جنگ، شرایط خوبی نداشتیم و در حقیقت تایم طلایی تمرین مان را برای اعزام به این مسابقات از دست دادیم، اردوهای مان نیز در این سه هفته برگزار نشد و ما تنها با ۹ جلسه تمرین تیم را به این مسابقات رساندیم.

از نظر پاداش و حقوق وضعیت ورزشکاران این رشته چطور است؟

 خیلی ضعیف، بازیکنان با هزینه شخصی خودشان تمرین کرده و مسابقه می دهند، وسایل و تجهیزات را خودشان تهیه می کنند. بحث اسپانسرینگ در رشته ورزشی ما خیلی ضعیف است، بازیکنان تیم ملی حقوق و پاداشی دریافت نمی کنند و برای بازیکنانی که حرفه ای در این رشته ورزشی فعالیت می کنند شرایط با توجه به پرهزینه بودن این ورزش خیلی سخت است.