چرا باید پایتون یاد بگیریم؟

اگر دایناسورهای عظیم‌الجثه منقرض نشده بودند، آیا امروز بر زمین حکمرانی می‌کردند؟ آیا ممکن است در دنیای موازی، گونه‌های غول‌پیکر پردار و هوشمندی وجود داشته باشند که در اوقات فراغت خود زومیت بخوانند؟ گرچه ایده‌ی خزندگان هوشمند دارای قدرت درک، بیشتر یادآور موجودات داستان‌های علمی‌تخیلی هستند، بیش از چهار دهه است که بحث‌های علمی درباره‌ی میزان هوش دایناسورها مطرح می‌شوند. به‌تازگی، به لطف دو تحلیل که در مجله‌ی Comparative Neurology منتشر شدند، این مسئله مجددا به موضوع داغی تبدیل شده است. این پژوهش‌ها از قابلیت‌های شناختی شگفت‌انگیز دایناسورها و محدودیت‌های احتمالی آن‌ها سخن گفته‌اند

به گزارش ساینتیفیک آمریکن، سوزانا هرکولانو هوزل از مؤسسه‌ی مغز واندربلت به محاسبه‌ی تعداد احتمالی نورون‌ها در پالیوم دایناسورها اشاره دارد. پالیوم ساختاری مغزی است که مسئولیت عملکردهای شناختی پیشرفته را برعهده دارد و متناظر با کورتکس در بدن پستانداران است. بر اساس یافته‌های پژوهش، تعداد نورون‌ها بیشتر از اندازه‌ی مغز بر توانایی‌های شناختی جانوران تأثیر داشتند. برای مثال پرندگان با وجود سر بسیار کوچک، دارای تراکم سلول مغزی بالاتری نسبت به بسیاری از پستانداران هستند و می‌توانند به اندازه‌ی نخستی‌سان‌ها نورون‌ داشته باشند. در نتیجه برخی پرنده‌ها مثل طوطی‌ها و رسته‌ی کلاغان (گروهی از پرندگان که زاغ‌ها و کلاغ‌ها را دربر می‌گیرند)، توانایی‌های شناختی زیادی در مقایسه با باهوش‌ترین پستانداران غیرانسان دارند

پرندگان تنها بازماندگان دایناسورها و تنها سنگ محک هوزل برای پژوهش‌ بیشتر هستند. او با مقایسه‌ی رابطه‌ی بین اندازه‌ی مغز، تعداد نورون‌ها و ابعاد بدن در تعداد زیادی از گونه‌های خزنده و پرنده و همچنین با بررسی فسیل‌های به‌جامانده از دایناسورهای منقرض‌شده به این نتیجه رسید که دایناسورهای غول‌پیکری مثل تیرانوسوروس رکس احتمالا دارای دو تا سه میلیارد نورون در پالیوم خود بودند. این اندازه با تعداد نورون‌های بوزینه مقایسه‌پذیر است. در نتیجه، دایناسورها ممکن است حیوانات بسیار باهوشی بوده باشند و حتی می‌توانستند تحت شرایط مناسب به دایناسورهای خردمند تبدیل شوند

 پرندگان تنها بازماندگان دایناسورها هستند. دایناسورها از نظر تعداد نورون‌ها با طوطی‌های مکو (طوطی دم‌بلند آمریکایی) قابل مقایسه هستند

به گفته‌ی هوزل، تی‌رکس ازنظر تعداد نورون‌ها و انعطاف‌ شناختی، با دیگر جانوران کنونی مثل طوطی‌های مکو (طوطی دم‌بلند آمریکای)، بوزینه‌ها، میمون‌ها مکاک و حتی نهنگ‌ها قابل مقایسه بود. قدرت مغزی به این معنی است که دایناسورها از ظرفیت استفاده از ابزار و حتی برنامه‌ریزی برای آینده برخوردار بوده‌اند

اما شاید تعداد نورون‌ها کافی نباشد. برای رسیدن به هوش بالا، معماری مغز هم اهمیت دارد و به باور آنتون رینر از بخش آناتومی و نوروبیولوژی دانشگاه تنسی، این مسئله می‌تواند پاشنه‌ی آشیل دایناسورها بوده باشد. رینر بر این باور است که بعید است دایناسورها با قابلیت‌های شناختی مقایسه‌پذیر با انسان به تکامل رسیده باشند

در اینجا نیاز به اندکی آناتومی احساس می‌شود. پستانداران و دایناسورها در طول ۳۵۰ میلیون سال تکامل مجزا، دو روش متفاوت را برای سازماندهی عملکردهای شناختی در پیش گرفتند. مغز پستاندارها دارای بخشی به نام نئوکورتکس است که نورون‌های درون آن در لایه‌ای نازک از ستون‌های فشرده، مرتب شده‌اند. در هر ستون، بخش‌های مختلف نورون‌ها می‌توانند در طول مسافت‌های کوتاه (کمتر از یک میلی‌متر) با یکدیگر ارتباط برقرار کنند. به‌عنوان تشبیهی ساده، می‌توانید مغز پستاندارها را به شکل ابرکامپیوتری ماژولی در نظر بگیرید که در آن می‌توان توان رایانشی را با اضافه کردن اجزای جدید افزایش داد

در مقابل، سازمان‌دهی مغزی دایناسورهایی که تا به امروز دوام آوردند، یعنی پرندگان، پیچیدگی کمتری دارد. وظایفی که توسط یک ستون از کورتکس پستانداران اجرا می‌شوند به برقراری ارتباط بین هسته‌های مغزی نیاز دارد. این ساختار تا زمانی که تعداد محدوده‌های مغزی اندکی برای مدیریت وجود دارند، عملکرد بی‌نقصی دارد؛ اما توسعه‌ی قابلیت‌های مغز به فراتر از یک نقطه‌ی مشخص می‌تواند ساختار را پیچیده‌تر و بازدهی آن را کمتر از مغز پستانداران کند. بر اساس تشبیه کامپیوتر، مانند این است که ابرکامپیوتر ما ترکیبی از چند مرکز رایانشی متعدد در ساختمان‌های مجزا باشد که با مجموعه‌ای از کابل‌های طولانی به یکدیگر وصل شده‌اند

پرندگان، تنها بازماندگان دایناسورها هستند

در چنین شرایطی، افزایش اندازه‌ی مغز به معنی فاصله‌ی طولانی‌تر بین هسته‌ها و کند شدن ارتباطات خواهد بود. در نتیجه، بازدهی شناختی می‌تواند به دلیل افزایش حجم مغز کاهش پیدا کند. در مغز پستانداران، بخش کورتکس یا قشر مغزی، عامل بهبود حس شناختی است. این لایه‌های مغزی در پستانداران نه‌تنها بدون افزایش حجم مغز، عملکرد آن را بهبود می‌دهند بلکه امکان برقراری ارتباط آنی بخش‌های مختلف مغز را هم فراهم می‌کنند

بنابراین به باور رینر، حیواناتی مثل طوطی‌ها و کلاغ‌ها در نزدیکی حداکثر قابلیت‌های شناختی در میان پرندگان قرار می‌گیرند. فراتر از این آستانه، اضافه کردن بخش‌های جدید مغز می‌تواند به کاهش کلی در بازدهی مغز بینجامد؛ و همان‌طور که همه‌چیز نشان می‌دهد، دایناسورها هم معماری مغزی مشابهی داشتند؛ اما نمی‌توانستند به اندازه‌ی انسان‌ها باهوش باشند

رینر تاکید می‌کند که هوش را در پژوهش خود بر اساس هوش انسانی تعریف می‌کند. از نگاه وی، این هوش شامل ویژگی‌هایی است که گونه‌ی ما را از گونه‌های دیگر جدا و به ما کمک می‌کند تا با وجود محدودیت‌هایی مثل ضعف فیزیکی نسبی، پیشرفت کنیم. به بیان ساده ما کارهایی را انجام می‌دهیم که موجودات دیگر قادر به انجامش نیستند. رینر می‌افزاید ترکیبی از زبان پیچیده، برنامه‌ریزی و استفاده از ابزار، از قابلیت‌های منحصر‌به فرد انسان هستند. در عین حال، تمام این‌ها به بدین معنی نیست که ما بهتر از موجودات دیگر عمل می‌کنیم

آیا بحث به همین‌جا ختم می‌شود؟ قطعا خیر. رینر و هوزل هر کدام دیدگاه‌های متفاوتی را درباره‌ی این بحث مطرح کردند. در عین حال دانشمندان دیگر هم وارد این بحث شدند. برخی از آن‌ها مثل جورجیو والورتیگارا، زیست‌عصب‌شناس دانشگاه ترنتوی ایتالیا از مفهوم تعریف هوش بر اساس مغز و رفتار گونه‌ها انتقاد می‌کند. به باور والورتیگارا، این فرضیه که نقطه‌ی نهایی تکامل هوش، هوش انسانی است و در سازماندهی کورتکس تعبیه‌ شده، هیچ معنایی از دیدگاه زیستی ندارد. در زیست‌شناسی هیچ چیز مطلقا «بهترین» نیست. بلکه همیشه بحث هزینه و فایده مطرح می‌شود. می‌دانیم مغز پرنده‌ها در برخی وظایف شناختی، عملکرد بهتری نسبت به پستانداران از جمله انسان دارد. با توجه به این سازماندهی، پرنده‌ها در انجام برخی کارها بهتر از پستانداران عمل می‌کنند. مغز پرنده‌ها لزوما بازدهی کمتری در ارتباط بین نورون‌ها ندارد. در مقایسه، سرعت انتقال اطلاعات بین شبکه‌های نورونی از نقاط قوت آن‌ها است

 اگر دایناسورها منقرض نمی‌شدند احتمالا به شکل دایناسوروئید به تکامل می‌رسیدند

حقایق به‌دست‌آماده، می‌توانند نکات زیادی را درباره‌ی تأثیر تاریخ تکاملی بر رشد قابلیت‌های شناختی آشکار کنند. تکامل می‌تواند راه‌حل‌های مبتکرانه‌ای را پیدا کند، اما نمی‌تواند چیزی را از ابتدا ابداع کند. در واقع باید با آنچه که هست، دست و پنجه نرم کند. درک تأثیر معماری مغز و محدودیت‌های آن برای رشد قابلیت‌های ذهنی، می‌تواند نکات زیادی را درباره‌ی تکامل قابلیت‌ها و رفتارهای انواع جانوران آشکار کند

در نهایت اگر با دقت موضوع را بررسی کنیم می‌توانیم به نکات زیادی درباره‌ی گونه‌ی انسان نیز برسیم. در سال ۱۹۸۲، دیرینه‌شناسی به نام دیل راسل و رون سگون، متخصص تاکسیدرمی، مدلی موسوم به دایناسوروئید را منتشر کردند. این مدل، اولین بازسازی علمی از دایناسوری فرضی بود که به موجودی هوشمند مانند انسان به تکامل رسیده بود

به دلایل بیشتر فرهنگی تا علمی، مدل دایناسوروئید، خزنده‌ای با ظاهر انسانی بود. زیست‌شناس‌ها و هنرمندها بعدا جایگزین‌هایی خیالی را برای مدل دایناسوروئید ارائه دادند که به‌طرز پذیرفتنی به دایناسور شباهت داشتند و با جانبداری کمتر از شکل گونه‌ی خودمان، ترسیم شده بودند. این مسئله نشان می‌دهد که وقتی از افراد خواسته می‌شود هوش دایناسوری را تصور کنند، باز هم خود را در مرکز جهان قرار می‌دهند. می‌توان استدلال کرد که سوگیری در تصور انسان به‌عنوان تجسم گونه‌های هوشمند، نشان‌دهنده‌ی این باور است که تکامل ما به نوعی اجتناب‌ناپذیر بوده است

بااین‌حال همان‌طور که استیون جی گولد، زیست‌شناس تکاملی مدت‌ها پیش اشاره کرد، هوش پیشرفته‌ی انسان‌مانند به بسیاری از سازگاری‌های تکاملی پیچیده‌ی دیگر مانند پرواز یا چشم، هیچ شباهتی ندارد. این هوش درطول بیش از سه میلیارد سال فقط یک‌بار و تنها به‌دلیل مجموعه‌ای از شرایط مطلوب به‌طور اتفاقی به تکامل رسید. در مقابل، گونه‌هایی مثل کلاغ‌ها تا نهنگ‌ها و اختاپوس‌ها روی زمین وجود دارند که با وجود تفاوت با انسان، بسیار باهوش هستند. شاید روزی یک پرنده یا نوع دیگری از حیوانات، هوشی شبیه به هوش ما پیدا کند. توانایی‌ها و پیشرفت‌های شناختی دایناسورها می‌توانست تفاوت بسیار زیادی با ما داشته باشد؛ اما به همان اندازه خیره‌کننده باشد

ارد های این دانش در کشورهای مختلف بسیار نزدیک بهم میباشد میتوانید در مقیاس جهانی شغل آینده خود را تضمین نمایید

دورکاری (فریلنسینگ): با توجه به کمبود متخصص برنامه نویس بسیاری از شرکتها پروژه های خود را بصورت برونسپاری در اختیار برنامه نویسان از سراسر کشور قرار میدهند و بازار فریلنسینگ بازار چند صد میلیارد تومانی در کشور ما را در اختیار دارد

برنامه نویسی و شغل دوم: بسیاری از کسانی که برنامه نویسند برای شغل دوم خود کارهای پروژه ای و پاره وقت برنامه نویسی را انتخاب مینمایند که گاها درآمد بسیار بالاتری از شغل پایه اول دارد

برنامه نویسی و درآمد دلاری:با یکی از روشهای زیر میتوانید به استخدام شرکتهای خارجی از داخل ایران شوید

بسیاری از شرکتهای خارجی که بخشی از آنها را کارمندان ایرانی تشکیل میدهند برای کاهش هزینه های تولید خود اقدام به جذب برنامه نویس دورکار(البته با سابقه کار) از داخل ایران مینماید.تجربه نشان داده که حقوق این شرکتها ده ها برابر شرکتهای داخلی میباشند و رزومه خوبی برای ساخت آینده شماست

چرا پایتون محبوب است؟

ده ها زبان برنامه نویسی محبوب و معروف وجود دارد اما چرا باید پایتون را برای یادگیری انتخاب کنیم من به شدت معتقدم که هر شخصی که می‌خواهد دنیای آموزش برنامه‌نویسی شوند، حتماً باید با پایتون شروع کند و همه کسانی که برای اولین بار میخواهند وارد دنیای کد نویسی شوند توصیه اکید دارم حتما پایتون را انتخاب کند حتی آنهایی هم که به سایر زبان های برنامه نویسی مسلط هستند توصیه می کنم دوره آموزش پایتون رو یاد بگیرند اما چرا؟

برخلاف زبان های برنامه نویسی قدیمی که باید سینتکس ها و تئوری های زیادی را قبل از نوشتن اولین برنامه یاد بگیرید پایتون خیلی سر راست و آسان است. یادگیری سینتکس پایتون خیلی آسان است و به راحتی تو ذهن میماند چیز زیادی برای به خاطر سپرده ندارد برای افراد مبتدی و کسانی که قبلا برنامه نویسی نکرده‌اند بهترین زبان برای یادگیری پایتون است حتی برای کودکان نیز بهترین زبان است پایتون برای برنامه نویسان حرفه ای نیز بهترین است زیرا با صرف زمان و انرژی خیلی کمتری نسبت به بقیه زبان ها برنامه های خیلی پیشرفته ای می توانند ایجاد کنند.

هر کاری را با پایتون می توان انجام داد

پایتون قدرتمند است و کتابخانه‌ها و پکیج هایی که برای آن وجود دارند پایتون را قدرتمند تر کرده اند. می توانید با Turtle کارهای گرافیکی انجام دهید، برنامه های تحت وب و دسکتاپ زیبایی با Tkinter ایجاد کنید، بازی های حرفه ای با pygame بسازید، برنامه های تحت وب با  Django توسعه دهید، با کتابخانه هایی که یادگیری آنها خیلی آسان است می‌توانید الگوریتم های یادگیری ماشین و هوش مصنوعی را اجرا کنید امکانات و قابلیت های پایتون بی پایان است. با شروع یادگیری پایتون شما فقط وارد دنیای برنامه نویسی نمی شوید بلکه به مهارت برنامه نویسی با مطلوب ترین و پردرآمدترین زبان برنامه نویسی دنیا مجهز می شوید

پایتون را می توانید به همراه برنامه نویسی بازی محبوبتان یاد بگیرید می توانید بازی های خودتان را طراحی کنید و با پایتون پیاده سازی کنید می توانید ویژگی های بازی را بر اساس علاقه تان تغییر دهید می توانید مراحل جدیدی به بازی اضافه کنید

زبان پایتون فرصت های شغلی متعددی را فراهم می کند و نوید رشد بالا با چشم انداز حقوق و دستمزد بزرگ را می دهد. به این دلیل که فناوری‌های پرطرفدار مانند علم داده، یادگیری ماشین و هوش مصنوعی به پایتون متکی هستند

همانطور که ممکن است شنیده باشید، حقوق توسعه دهندگان نرم افزار معمولاً عالی است.پایتون نیز از این قاعده مستثنی نیست.طبق Simplilearn، میانگین دستمزد سالانه توسعه دهندگان پایتون در سطح پایه از 79888 دلار تا 111605 دلار متغیر است.در ایران حقوق یک برنامه نویسی تازه کار پایتون در سال 1401 از هشت میلیون تومان شروع میشود که میانگین تا 20 میلیون هم میرسد

یادگیری ماشین

رشد یادگیری ماشینی در چند سال اخیر فوق‌العاده است و به سرعت همه چیز را در اطراف ما تغییر می‌دهد. یادگیری ماشینی (ML) آنقدر همه کاره و قدرتمند است که یکی از مهیج‌ترین فناوری‌های عصر ماست. آمازون از آن استفاده می کند، نتفلیکس از آن استفاده می کند، فیس بوک از آن استفاده می کند، و این لیست همچنان ادامه دارد

آموزشگاه رسمی برنامه نویسی تحلیل داده با بیش از 23 سال سابقه تخصصی در حوزه آموزش برنامه نویسی و ارائه مدرک رسمی فنی حرفه ای با بهره گیری از برترین متخصصان، مشاوران علمی و مدرسان توانمند (با سابقه حداقل 10 سال تدریس و تجربه کار در پروژه های بزرگ ملی، بورسی و دارویی)، با برگزاری دوره های پروژه محور (نظیر آموزش پروژه محور طراحی تم دیجی کالا از 0 تا 100 به صورت عملی) و تدریس انواع دوره های آموزشی از جمله دوره ماشین لرنینگ، سی شارپ، جاوا و …به صورت آنلاین و حضوری در محیطی کاملا مجهز به امکانات سخت افزاری، ویدئوپروژکتور و فیلمبرداری حرفه ای برای یادگیری، پشتیبانی و رفع اشکال به عنوان بهترین هدایتگر شما تا رسیدن به موفقیت در کنارتان است کافیست اسم آموزشگاه تحلیل داده را جستجو نمایید تا مشاوره رایگان دریافت کنید